U mnie wątpliwości głównie stąd, że piję duże ilości różnych ziół oczyszczających, raz pokrzywa, raz fiołek trójbarwny itp. No i zastanawiam się czy robię to dobrze, czy sobie przypadkiem nie szkodzę. No i pytanie też jak długo to powinno trwać. O pokrzywie słyszałem, że może wywoływać działania nieporządane, dlatego np może warto stosować jakiś umiar, tylko jaki? Gdzieniegdzie czytam, że co jakiś czas zrobić kilkudniową przerwę, gdzieniegdzie, żeby nie stosować dłużej niż miesiąc (i tak pokrzywy dłużej nie zamierzałem). No i najważniejsze, czy w połączeniu ze sobą nie stworzą mieszanki wybuchowej. Nie robię mieszanek, piję raz taką, raz taką a raz inną. Co do innych herbatek działań nieporządanych brak. Podobno też te herbatki w fixach mają słabsze działanie, nie wiem co o tym wszystkim sądzić.

-- 06 wrz 2013, 14:27 --

I też ciekawa kwestia, jak odróżnić działania uboczne od kryzysu ozdrowieńczego, który bardzo często występuje podczas oczyszczania organizmu. Np od wczoraj pojawiło się u mnie silne pieczenie w gardle, a dodam, że wcześniej miewałem przejściowe problemy z gardłem. Zobaczę jak sprawa będzie się rozwijać, jak na razie, oprócz tego, czuję się dobrze.

A ja mam w domu sporo ziółek ale nie bardzo wiem co z nimi robić? Kupuję przy każdej okazji. Przydały by się jakieś porady na mieszanki bo tak z osobna każde ziółko to mi albo nie smakuje
albo smak szybko nudzi. Powodem może być że nie słodze napojów.
Także jesli tylko macie pomysły co z czym mieszać to z chęcią przyjmę porady.

oto zalegają nastepujące:
- liśc melisy
- ziele fiołka trójbarwnego
- szyszki chmielu
- poziomka pospolita
- liśc pokrzywy
- szałwia
- rumianek
- ziele skrzypu
- wierzba
- hibiskus
- lipa
- jaśmin
- żeńszeń
- jeżówka purpurowa
- ziele świetlika

Jagabaga: Co do ziół to robi się mieszanki i one się wzajemnie uzupełniają. Nie wiem strach przed nimi skoro na co dzień spożywasz tyle chemii,
że sto razy bardziej szkodzi niż herbatki.

devlieger: Generalnie chodziło mi o możliwość łączenia, nie w sensie mieszanki, a 2 różne rodzaje o różnych porach, co razem daje sumę 4-5 herbatek. Czy takie stosowanie nie przeszkadza ziołom nawzajem? Np zioło nr1 przed śniadaniem i wieczorem, a zioło nr 2 w ciągu dnia? Podobne działanie, powiedzmy, że uzupełnianie się ziół. Będzie tak ok?

http://pl.wikipedia.org/wiki/Synergia

Synergia (efekt synergiczny) – współdziałanie różnych czynników, którego efekt jest większy niż suma poszczególnych oddzielnych działań. Termin ten jest pojęciem ogólnym, mającym zastosowanie w wielu różnych dziedzinach. Poniżej zostało podanych tylko kilka przykładów.

W farmakologii Dwa, lub więcej słabo oddziaływających na pacjenta leków, po zaaplikowaniu ich razem, przynoszą bardzo silne efekty. Synergia w tym przypadku może polegać zarówno na interakcji substancji czynnych poszczególnych leków na poziomie biochemicznym, jak też na synergicznej odpowiedzi organizmu na leczenie (na poziomie fizjologicznym). (Zobacz więcej Synergizm)

http://pl.wikipedia.org/wiki/Synergizm_%28farmakologia%29

Synergizm - termin stosowany w farmakologii do określenia zjawiska, gdy zastosowanie dwóch lub więcej leków wykazuje silniejsze działanie (sumuje się),
niż podanie ich oddzielnie.

Rozróżnia się:

synergizm addycyjny, np. propranolol/acebutolol: występuje, gdy działanie dwóch lub większej ilości leków, wiąże się z sumowaniem ich działania (występuje, gdy zastosowane leki mają ten sam mechanizm działania i taki sam lub bardzo podobny punkt uchwytu - np. działają na ten sam receptor);

synergizm hiperaddycyjny, np. propranolol/werapamil: występuje, gdy podanie dwóch lub większej ilości leków wykazuje większe działanie, niż suma działań poszczególnych składników terapii; ten mechanizm, określany jest także mianem potencjalizacji lub potęgowania działania; dochodzi do niego w sytuacji, gdy efekt działania leków jest identyczny, ale poszczególne leki wywierają wpływ poprzez różnorodne punkty uchwytu.

Zielarstwo Ilustrowany przewodnik, Non Shaw, 2001 r. : Autorka przystępnie i ciekawie wyjaśnia, jak przygotować oraz bezpiecznie i skutecznie stosować preparaty zielarskie. Barwne ilustracje pokazują krok po kroku, jak obchodzić się z ziołami. Zielarstwo, czyli wykorzystywanie roślin w celach leczniczych, jest jedną z najstarszych i najbardziej rozpowszechnionych metod terapii. Praktyczny przewodnik przenosi tę starodawną tradycję w czasy dzisiejsze i uczy dbać o zdrowie rodziny metodami naturalnymi.

I przy okazji, miałabym takie pytanie, czy ktoś wie może, co to jest za roślina, na moich fotkach ?
Będąc przedwczoraj na przejażdżce rowerowej w lesie, natrafiłam na całe łany tej żółtej rośliny, wysokiej prawie na 2m… pytam się, bo może warto sobie jej nazrywać do ususzenia, a nie wiem co to?

Co do wzmacniania ogranizmu, odzywiania go, kierowalbym sie ku suszeniu i ucieraniu na proszek.(ewentualnie wycisniety sok) Nie trzeba zalewac wrzatkiem wiec wiele fajnych zwiazkow zostaje

Polecilby ktos co moglbym bez obaw dodac do sproszkowanej pokrzywy (mieszanka odrzywczo wzmacniajaca).

Dlaczego zioła z apteki nie leczą?
Wszyscy wiemy, że w przypadku leczenia wielu chorób można i trzeba stosować zioła, które w przeciwieństwie do tabletek mają mniej skutków ubocznych, są lepiej tolerowane przez pacjentów. Jednakże pijąc napary ziołowe kupione w aptece często nie widzimy żadnych pozytywnych rezultatów. Rezygnujemy, zaczynamy połykać tabletki i narzekać na nieskuteczność środków medycyny ludowej.

Ale czy wiele osób wie, dlaczego zioła z apteki nie dają żadnego efektu? Problem polega na tym, że zioła farmaceutyczne, a raczej to, co pozostało po manipulacjach z surowców roślinnych – prawie nie mają właściwości leczniczych. Na półki aptek trafiają odpady z ziół leczniczych. Z nich już wyciśnięto wszystkie wartości w formie wyciągów. Następnie wysuszono w piecach w wysokiej temperaturze.

To, co pozostało po tych manipulacjach? Cięta celuloza, która jest sprzedawana w opakowaniach luzem. Zaskoczony?

Konsekwencje leczenia ludzi za pomocą traw kupionych w aptece lub na rynku? – W większości przypadków nie ma żadnych efektów, a tym samym następuje pogorszenie choroby, prowadząc do stanu przewlekłego. Oprócz tego dzisiaj, jak nigdy dotąd, są częste przypadki, gdy przyjmowanie ziołowych naparów wątpliwego pochodzenia doprowadza do oparzenia błon śluzowych, problemów z przewodem pokarmowym. Powód – duży udział chwastów lub trujących roślin, które z pewnością trafiają do leczniczych mieszanek.

Czy jest alternatywa dla takich „leczniczych” ziół? Oczywiście, że jest. Upewnij się, że zioła są zebrane i wysuszone w odpowiedni sposób, w odpowiednim czasie. Pożądane jest, aby rośliny były w całości, a nie rozdrobnione w pył. To znacząco zmniejszy ryzyko niepożądanych zanieczyszczeń i poprawi skuteczność ziół leczniczych.

Źródło: http://3rm.info/publications/54245-poch ... echat.html

Tłum: Olga Ka

ROZDZIAŁ III
Pożywienie a zdrowie
Jak twierdzą znachorzy, prawie wszystkie choroby ludzi i przedwczesna śmierć zależą przede wszystkim od żywienia
(tzn. diety), niedopuszczalnych mieszanek w naszym pożywieniu i w konsekwencji od zanieczyszczenia i deformacji jelita
grubego.
Ludzie z reguły uważają się za maszynę, która wrzucony z jednego końca pokarm przetwarza tak, aby drugim
końcem wyrzucić odpadki. "Wrzucaj do niej co chcesz, myślą inni, wszystko się zużyje, spali.
Tak, spali się, ale jeśli wrzuca się nieodpowiednie produkty, to wraz z nimi spala się od 25 do 50 lat naszego życia!
Tylko niewielu wie, że w jelitach grubych gromadzi się przez wiele lat kał, najczęściej, z powodu użycia skrobiowatych
substancji i gotowanego, pieczonego i smażonego pożywienia. Molekuła skrobi nie rozpuszcza się ani w wodzie, ani
w spirytusie, ani w eterze.Te nierozpuszczalne cząsteczki skrobi, dostając się do krwiobiegu, zanieczyszczają krew, tworząc
w niej swoistą "kaszę". Krew poprzez krążenie chce uwolnić się od tej "kaszy i ostatecznie znajduje dla niej różne miejsca
składowania. Gotowane i smażone pożywienie w ogóle nie odżywia komórek i ścianek jelita grubego, wręcz morzy go głodem.
Pożywienie roślinne zaś, posiada swoiste magnetyczne wlaściwości, odżywia ścianki jelita grubego i "wymiata"
wszystko, co znajduje się na drodze do odbytu.
Przez 40 lat życia człowiek zjada ok. 40 000 obiadów, kolacji i śniadań. Jeśli odżywia się przede wszystkim skrobiowym
i gotowanym pożywieniem, to każdy posiłek, przechodząc przez jelito grube, pozostawił warstwę kału. To są przyczyny
zaparć. Dlatego też trzeba często stosować lewatywy: do naczynia wlać 2 litry ciepłej wody i sok z połówki cytryny.
Błędy w żywieniu z lat poprzednich są poważne i można je uszeregować w sposób następujący:
1. Intensywne odżywianie się białkami na skutek zakorzenionego poglądu, że tylko białka dają organizmowi siłę;
stąd stałe gnicie białek w jelitach i zatrucie krwi.
2. Brak wiedzy na temat pożywienia, zbyt długie gotowanie, wyparowywanie pożytecznych soli mineralnych i tym
samym niszczenie witamin.
3. Biały chleb, słodkie bułki, ciastka, nadmiar slodyczy i cukru są przyczyną nadmiernej ilości kwasu we krwi i sta-
łej fermentacji węglowodanów w żołądku. Z drugiej strony stale niedostateczna ilość produktów zasadowych w naszym organizmie
powoduje brak koniecznej neutralizacji kwasów powstających zarówno przy odżywianiu się białkami, jak i przy
fermentacji węglowodanów.
4. Uporczywa, w ciągu 2-3 pokoleń, ucieczka, szczególnie zimą, od surowych jarzyn, zieleniny i owoców, które zawierają
sole mineralne i witaminy.
5. Stały brak zdrowych gatunków chleba, zieleniny i owoców przy siedzącym trybie życia powodują przewlekłą atonię
żołądka i jelita grubego, co z kolei prowadzi do zaparć i samoodtruwania całego organizmu w ciągu szeregu lat.
6. Nadmiar produktów mięsnych, zup na mięsie, ostrych, mięsnych sosów, nadużywanie alkoholu i piwa powoduje
przedwczesne, jeszcze przed czterdziestką, rujnowanie nerek i wątroby i skraca życie o 15-20 lat.
7. Niechęć do wnikliwej obserwacji wszystkich czynności swojego organizmu, do zwalczania złych przyzwyczajeń
w jedzeniu i piciu zawsze prowadzi do choroby.
8. Mleko, w szczególności krowie, nigdy przez przyrodę nie było przeznaczone dla dorosłych, a jedynie dla bardzo
małego cielaczka, który nie może jeść twardych produktów. Nigdy nie należy pić mleka do obiadu, do kolacji i śniadania.
Wielu twierdzi, że odżywiając się przez 15-30 dni tylko mlekiem poprawia stan swojego zdrowia. Przy diecie mlecznej pomaga
nie mleko, a zamaskowana głodówka. Używanie mleka,w szczególności pasteryzowanego,wywołuje zaparcie, o czym
wiele osób nie wie, powoduje stwardnienie stawów i arterii.
Od kołyski, aż do grobowej deski mleko jest dla człowieka najbardziej zdradliwym produktem i przyczynia się do
występowania wielu chorób: grypy, astmy, nieżytu siennego, suchot, chorób oskrzeli i zatok. W krowim mleku jest o 300%
więcej kazeiny niż w mleku kobiecym. Krowa waży 400–800 kg, a człowiek zaledwie 80 kg.
Z kazeiny robi się grzebienie i najtrwalszy klej stolarski. Przypomnijmy więc sobie twierdzenie znachorów i wielu
5
uczonych z dawnych czasów, że od mleka twardnieją stawy i arterie.
Jednakże świeże (prosto od krowy) mleko – 1/4 szklanki dziennie – leczy zadyszkę. Kasza manna.Tybetańczycy mó-
wią: "Zaczęliście od mleka i kaszy manny, a więc i na tym kończcie". Codziennie, chociaż kilka łyżek kaszy powinien jeść
każdy po czterdziestce; dobrze działa na kości, mięśnie i układ trawienny.
Ucha (zupa rybna) przynosi korzyści wszystkim osłabionym, szczególnie zupa ze szczupaka. W rybie jest dużo sodu
i fosforu.
Twaróg – dziennie 100 g przy miażdżycy tętnic, chorobach serca, wątroby.
Orzechy, rodzynki, ser – codzienne ich użycie uspokaja system nerwowy, usuwa zmęczenie, bóle głowy, wzmacnia
mięsień sercowy i system nerwowy. Pożyteczne przy chorobach wątroby. Jedna porcja to: 30 g orzechów włoskich, 20 g rodzynków,
20 g sera.
Winogrona i rodzynki są zalecane przy podagrze. Poza tym zapobiegają tworzeniu się kamieni. Rodzynki można
też wykorzystywać jako słaby środek przeczyszczający. Jednak razem z winogronami i rodzynkami nie należy jeść w du-
żych ilościach innych owoców i warzyw, a także nie pić mleka, kwasu, wód mineralnych, ponieważ przy jednoczesnym ich
spożyciu nasilają się procesy fermentacji.Winogron lepiej nie jeść przy otyłości, chorobie wrzodowej żołądka, cukrzycy, zapaleniu
jelita grubego połączonego z biegunką.
Cytryny i pomarańcze – pożyteczne przy początkach nadciśnienia, chorobach kobiecych i powiększeniu tarczycy.
1/2 cytryny utrzeć ze skórką i wymieszać z cukrem. Stosować po 1 łyżeczce 3 razy dziennie.
Morele suszone dodają sił fizycznych, szczególnie mężczyznom.
Żurawiny leczą nieżyty żołądka.
Czarna jarzębina – nie znajdziemy innych jagód z taką ilością jodu. Zalecana jest przy sklerozie i wolu. l kg jarzę-
biny na 1 kg cukru – po łyżeczce, 3 razy dziennie.
Grzyby są ciężkostrawne i dlatego nie są wskazane przy chorobach układu trawiennego, wątroby i nerek.
Gorczyca i pieprz szkodliwie działają na nerki.
Figi, szpinak, szczaw i rabarbar mają kwas szczawiowy, który w połączeniu z wapniem tworzy nierozpuszczalną,
nie wchłanianą przez organizm substancję. Weżmy pod uwagę: produkty te, używane w dużych ilościach powodują tworzenie
się kamieni w nerkach.
Sok z białej kapusty ma silne właściwości żółciopędne. Jest pożyteczny przy zapobieganiu nieżytowi i owrzodzeniu
żołądka (po pół szklanki, 3 razy dziennie przed jedzeniem, przez 2-3 tygodnie). Przechowywać w temperaturze nie
większej niż 2o C, nie dłużej niż 2 doby.
Ziemniaki pożyteczne są przy chorobach nerek i systemu sercowo-naczyniowego. Jednak ci, którzy cierpiąna nadwagę
lub cukrzycę powinni jeść ich mniej. Sok z surowych ziemniaków w medycynie ludowej wykorzystuje się przy chorobach
żołądka z nadkwasotą. Wymyte, wytarte starannie ziemniaki w łupinach utrzeć na drobnej tarce. Wycisnąć sok
z krochmalem. Pić tylko świeży, po 1/2 szklanki 3 razy dziennie na czczo.
Marchew jest korzystna przy zaparciach, chorobach wątroby, nerek, kamicy nerkowej i kamicy żołądka. Ale nie jest
wskazana przy zaostrzeniu choroby wrzodowej żołądka i zapaleniach jelita grubego.
Burak gotowany i wywar z niego posiadają właściwości przeczyszczające i moczopędne.
Dynia (miąższ) polepsza pracę jelit przy zaparciach, nasila wydzielanie moczu.
Rzodkiew i rzodkiewka polepszają trawienie. Dodatkowo rzodkiew ma właściwości moczopędne i żółciopędne,
a także sprzyja wydalaniu z organizmu nadmiaru cholesterolu.
Jednak warzyw tych nie należy używać przy owrzodzeniu żołądka, nieżytach żołądka, chorobach wątroby i nerek,
a także przy podagrze.
Bakłażany obniżają poziom cholesterolu we krwi, wątrobie, nerkach, nasilają wydzielanie kwasu moczowego. Dobrze
jest je wykorzystywać przy chorobach wątroby, nerek, miażdżycy i podagrze.
Cebula pobudza apetyt, ale przy chorobach przewodu pokarmowego, wątroby i nerek należy je wyelimjnować z jadłospisu.
Czosnek głuszy procesy ropienia i fermenltacji w żołądku i jelitach, zwiększa wydalanie moczu.
Chrzan zwiększa wydzielanie kwasu solnego?. Działa moczopędnie. Ale niewskazany jest dla ludzi cierpiących na
nieżyty, wrzody żołądka, choroby jelit, wątroby i nerek.
Pietruszka (korzeń) sprzyja krzepnięciu krwi, zalecana jest przy chorobach krwi oraz jako element diety przy kamicy
moczowej,środek moczopędnyy i wiatropędny. Sprzyja rozpuszczaniu piasku i kamieni w nerkach i pęcherzu moczowym.
Ale przeciwwskazana jest przy ostrych chorobach nerek.
Seler działa moczopędnie i przeciwzapalnie. Szczególnie pożyteczny jest przy chorobach nerek i podagrze.
Koper – działa moczopędnie, przeczyszczającco, wiatropędnie i żółciopędnie.
6
Jabłka - pożyteczne przy podagrze, sklerozie naczyń. Sprzyjają wydalaniu z organizmu kwasu moczowego, zwiększają
wydzielanie moczu. Kwaśne gatunki zaleca się jeść przy cukrzycy i otyłości, a słodkie – przy skłonnościach do kamieni,
chorobach nerek i podagrze.
Czarna porzeczka – napar wodny z jej liści sprzyja wydalaniu z organizmu nadmiaru kwasu moczowego.
Arbuz jest pożyteczny jako środek profilakftyczny przy skłonnościach do tworzenia się kamieni, przy chorobach
układu sercowo-naczyniowego i wątroby.
Poziomka leśna – wspaniały środek przy chorobach serca, wątroby i nerek. Jej owoce pomagają (w dużych ilościach)
przy chorobach dróg żółciowych, chorobie nadciśnieniowej, podagrze i innych zaburzeniach przemiany soli. Napar z liści
poziomki ma zastosowanie jako środek moczopędny przy kamieniach w wątrobie i nerkach.
Maliny sprzyjają poceniu się, działają też moczopędnie. Ale nie zaleca się ich przy podagrze i chorobach nerek.
"Warzywa i owoce (a nie zupy i konserwy) powinny zająć miejsce honorowe na naszym stole. Są bogate w łatwoprzyswajalne
sole mineralne. Sole wapnia polepszają pracę serca, zwiększają wydalanie moczu. Sole miedzi i żelaza są
krwiotwórcze, a sole jodu zapobiegają miażdżycy. Oprócz tego sole mineralne utrzymują równowagę kwasowo-zasadową
płynów w organizmie zmniejsząją wahnięcia w stronę kwasów – a to nie jest rzadkością przy chorobach serca i naczyń,wą-
troby i nerek, przy cukrzycy i infekcjach.
Przypomnijmy sobie o witaminach, jeżeli nasz organizm jest osłabiony!
Uczestniczą one w podtrzymywaniu sił obronnych organizmu, w podwyższaniu jego odporności na przeziębienia,
infekcje i rozmaite choroby.
Ponieważ najlepsze połączenia witamin występują w naturalnych produktach, przede wszystkim w warzywach
i owocach,toteż niedobór witamin daje o sobie znać zimą i wiosną, kiedy z reguły na naszym stole jest mało zieleniny,świe-
żych warzyw i owoców, a te, które są, witamin mają coraz mniej. Niektóre witaminy przyswajane są przez organizm tylko
poprzez pożywienie, niektóre ulegają syntezie w organizmie, gromadzą się w nim.

Skład:

Woda, alkohol, gliceryna, kwas askorbinowy, tokoferol- witamina E, ekstrakt z liści melisy lekarskiej, ekstrakt z liści szałwii lekarskiej, ekstrakt z rumianku pospolitego, ekstrakt z pestek pomarańczy olbrzymiej, ekstrakt z aloesu zwyczajnego.

Ma nie działać,bo nie te klimaty

A na stronach prof. Różańskiego siedzę już od dawna i chodzę po łąkach i szukam ziół i zażywam Może pomaga wszystko naraz