Już to raz udowodniłem w wątku o witaminie C i nie mam ochoty się powtarzać. Jak masz czas to poczytaj.

skurg, może Ty udowodnij, że kwas l-askorbinowy stosowany tam jest pochodzenia naturalnego.

A co do cen - jaka jest różnica pomiędzy ceną Vitacoru kupionego przez dystrybutora, który jest zarejestrowany w tej sprzedaży sieciowej, a jaka jest cena zakupu przez KLIENTA ostatecznego (detalisty, chorego, naiwnego - jak zwał, tak zwał)?
A jeszcze - jaka jest cena Vitacoru w zakupie iluś tam sztuk? Po zrobieniu limitów? Jaka jest cena dla Dystrybutora na szczycie piramidki lokalnej? Polskiej? Europejskiej?

Ja mam udowadniać? Ja wieżę że jest pochodzenia naturalnego. Ale może się mylę dlatego proszę o informacje jeśli jest inaczej.

To co Ty z tym pochwalaniem zarabiania w piramidce ffnansowej na "naturalnych" suplementach? Tu chcesz to chwalić? Bez sensu przecież. To element układanki Matrixa.

Jagabaga, nie wiem czy to widzisz, ale już w którymś z kolei wątku piszesz o swoich problemach zdrowotnych, podkreślasz, że lekarze zdiagnozowali to czy tamto, ale nie pomogli. Dlaczego więc szukasz pomocy w aptece? Dlaczego chcesz łykać kolejne suplementy i pigułki? Dostałaś dużo wskazówek z czym popracować: dieta, emocje... a chyba to trochę olałaś. Może warto jeszcze raz przemyśleć sprawę Twojego "leczenia".
http://davidicke.pl/forum/samoleczenie-metoda-bsm-t513.html
W którymś poście jest link do ściągnięcia całej książki Uchnasta o samoleczeniu.

Organizm trzeba traktować całościowo, bo nie działa niezależnie. Jacolo ma bardzo dużo racji, bo pojedyńcza witamina czy minerał, może nic nie zdziałać a zaszkodzić.

Do niedawna nie brałam nic. Bóle stawów, które trwają wiele lat nie dają mi żyć. Utrudniają normalne funkcjonowanie. Stąd zrobiłam badnia, żeby znaleźć przyczynę. Zaczęłam więc w jakiś sposób sobie pomagać.
Szczerze mówiąc nie znam ludzi którym nic nie dolega.

Czytałam sporo ostatnio, bo u mnie to coś podchodzi pod tabulopatie, ale żaden lekarz nie wie co mi dolega.
Mam za dużo wapnia we krwi a za mało fosforu. Poziom potasu we krwi w normie, ale wydalam dwa razy ponad normę.

U mnie generalnie wiele organów źle pracuje.
Moje dziećiństwo, aż do teraz to pasmo permanentnego stresu. Nie chcę o tym pisać, ale moje życie nie należy do łatwych. Całe życie przesiąknięte jest strachem, bólem.

Poza bólami głowy, innych problemów zdrowotnych teoretycznie nie odczuwałam. W wieku ok 20 lat miałam już piasek na nerkach i podwyższony wapń we krwi. Mając 24 lata usuneli mi tarczycę z powodu guzków. Leków nie brałam, a powinnam, bo teraz mam nowe guzki i niedoczynność.

Mam też TIA to takie przemijające ataki niedokrwienne. Wygląda mniej więcej jak udar tzn. dętwieje mi ręka, noga, usta, język, nie mogę sobie przypomnieć jak się nazywam, mam zawroty głowy.
Poza tym przy pobieraniu krwi bardzo często robi się skrzep.

Bóle stawów rozpoczęly się jakieś 8 lat temu, na początku były mniejsze i obejmowały kolana. Może to zwapienia tkanek a może coś innego. Teraz już boli mnie niemal wszystko. Radzę sobie ziołami, Piaceledine, olejami itd.

Jest to dla mnie dość ważne, bo prawdopodobnie jestem obciążona rodzinnie miażdżycą. A miażdżyca to coś innego niż to co podaje medycyna akademicka. Miażdżyca to zwłónienia naczyń. Ja mam zwłóknienia na zatawkach serca i wapnicę nerek. Ta wapnica to jakaś scheda po rodzicach choć nikt tego nie badał, bo rodzice umarli mając po 50 lat.

Nigdy aż do teraz się tym nie interesowałam, ale widzę, że podobne problemy zaczyna mieć moje dziecko i zanim umrę chciałabym odnaleźć przyczynę naszych chorób, żeby jej to nie zajeło pół życia i żeby wiedziała na wszelki wypadek co robić itd.

Stężenie wapnia zależy od jego podaży z pokarmem, stopnia wchłaniania z jelit, mobilizacji z kości i jego stopnia wydalania wraz z moczem. Witamina D oraz hormon przytarczyc – parathormon – zwiększają wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego, pobudzają jego mobilizację z kości oraz hamują jego wydalanie z moczem.
[...]
Zwiększony poziom wapnia występuje w:

-nadmiernym wchłanianiu wapnia z przewodu pokarmowego;
-nadmiernym uwalnianiu wapnia z kości spowodowanym zwiększonym wydzielaniem hormonów tarczycy, niektórymi nowotworami czy przedawkowaniem witaminy A;
-zbyt małym wydalaniu wapnia z moczem, spowodowanym stosowaniem leków tiazydowych (zatrucie glinem).

[...]Hiperkalcemia (zbyt wysokie stężenie wapnia we krwi) z kolei charakteryzuje się zaburzeniami czynności nerek (zaburzenie zagęszczania moczu, wielomocz), przewodu pokarmowego (nudności, wymioty, zaparcia), serca (tachykardia, dodatkowe skurcze), obwodowego i ośrodkowego układu nerwowego (depresja, senność, osłabienie odruchów ścięgnistych).

Kiedy wapń zamiast w kościach, znajduje się we krwi...

Odpowiednia podaż wapnia zapewnia nam mocne kości oraz sprawne funkcjonowanie mózgu, układu nerwowego, mięśni i układu hormonalnego. Nadmiar wapnia we krwi (hiperkalcemia) nie jest jednak korzystny dla zdrowia. Gdy stężenie tego minerału znacznie przekracza 2,6 mmol/l, procesy, w których uczestniczy wapń, mogą zostać zaburzone. Jak wykazali naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego, w niemal 90% przypadków za stan ten odpowiedzialna jest nadczynność przytarczyc, ale hiperkalcemia może być również wynikiem stanów chorobowych, przyjmowania niektórych leków lub przedawkowania suplementów z wapniem i witaminą D.

Objawy hiperkalcemii
W szyi zlokalizowane są cztery gruczoły przytarczyc, które regulują stężenie wapnia w organizmie. Jeśli co najmniej jeden z nich przestaje funkcjonować prawidłowo, minerał ten jest stopniowo wydalany z kości do krwiobiegu. Z czasem utrata wapnia z kości może powodować osteoporozę i złamania, a nadmierne stężenie wapnia we krwi może przyczyniać się do kamieni w nerkach i pogorszenia funkcjonowania nerek. Właśnie dlatego wysoki poziom wapnia we krwi powinien zmotywować do badania poziomu hormonu przytarczyc.

Dopóki stężenie wapnia w surowicy krwi jest tylko nieznacznie podwyższone, może nie dawać żadnych objawów. W cięższych postaciach hiperkalcemii mogą pojawić się nudności, wymioty, brak łaknienia, silne pragnienie, częste oddawanie moczu, zaparcia, ból brzucha, osłabienie mięśni, bóle mięśni i stawów, uczucie zagubienia, zmęczenie oraz ospałość.

Leczenie ciężkiej postaci hiperkalcemii wiąże się z koniecznością hospitalizacji pacjenta w celu obniżenia poziomu wapnia we krwi oraz ochrony nerek i kości. Stosuje się wówczas nawodnienie dożylne, diuretyki, dożylnie podawane bisfosfoniany, kalcytoninę, kortykosteroidy lub hemodializę. Gdy stężenie wapnia wraca do normy, należy podjąć leczenie stosowne do przyczyny hiperkalcemii.

Czy to pierwotna nadczynność przytarczyc?
O pierwotnej nadczynności przytarczyc świadczy zmniejszenie masy kostnej, depresja oraz uczucie zmęczenia. Niestety, wielu chorych bagatelizuje te objawy – wówczas schorzenie może pozostać nierozpoznane przez długie lata. W tym czasie hiperkalcemia może doprowadzić do rozwoju osteoporozy, a co za tym idzie – do zwiększenia podatności na złamania kości, kamicę nerkową, niewydolność nerek, arytmię serca oraz zaburzenia w obrębie układu nerwowego.

Jeśli pierwotna nadczynność przytarczyc została zdiagnozowana odpowiednio wcześnie i ma łagodną postać, lekarz endokrynolog może zalecić monitorowanie stanu kości oraz nerek, bez podejmowania żadnych działań. Jeżeli jednak doszło już do zmniejszenia masy kostnej lub rozwoju kamieni nerkowych, warto rozważyć operację usunięcia nieprawidłowo funkcjonującego gruczołu (lub gruczołów) przytarczyc.

Hiperkalcemia to nie wyrok!
Podwyższone stężenie wapnia we krwi nie musi oznaczać uszkodzenia kości i nerek. Odpowiednie działania profilaktyczne mogą znacząco zmniejszyć ryzyko powikłań hiperkalcemii. Od czego zacząć? Podstawą jest właściwa podaż płynów, w szczególności wody. Spożywanie dużych ilości napojów zmniejsza bowiem ryzyko odwodnienia i rozwoju kamicy nerkowej. Istotne są również regularne ćwiczenia fizyczne, które pomagają zachować właściwą gęstość kości.

Przy hiperkalcemii zalecany jest trening siłowy oraz ćwiczenia w obciążeniu. Trening siłowy wzmacnia mięśnie oraz kości rąk i górnego odcinka kręgosłupa. Natomiast ćwiczenia w obciążeniu oddziałują na kości nóg, bioder i dolnego odcinka kręgosłupa. Wskazane jest także prowadzenie zdrowego trybu życia, w tym odstawienie używek, zwłaszcza papierosów. Palenie przyczynia się bowiem do większej utraty masy kostnej, zwiększa również ryzyko poważnych problemów zdrowotnych.

Ubytki wapnia z kości to prosta droga do poważnych problemów zdrowotnych. Nie oznacza to jednak, że mamy czekać na nie z założonymi rękami. Jeśli badanie krwi wykryło hiperkalcemię, czas na zmiany. Odpowiednia podaż wody, aktywność ruchowa i rezygnacja z używek to sposób na poprawę stężenia wapnia w organizmie i zmniejszenie ryzyka groźnych schorzeń.

"Pierwsze co robię u pacjentów z niedoczynnością tarczycy to odstawienie hormonów i zastąpienie ich jodem oraz selenem, a także włączam w program leczenia techniki redukujące stres. Bardzo istotne jest unikanie syntetycznych czy nawet naturalnych hormonów. W momencie gdy zaczynie się je przyjmować, tarczyca stopniowo zaczyna zanikać. Już po trzech latach przerwanie przyjmowania jest niezwykle trudne, co w zasadzie oznacza dożywotni wyrok terapii hormonalnej."

Fajnie, że są jeszcze lekarze, którzy widzą tak oczywistą rzecz. Organ nieużywany zanika, a niedoczynność tarczycy to inna nazwa niedoboru jodu. W USA potęguje się jeszcze ten problem dodając fluor do wody - pierwiastek konkurujący z jodem. Ludzie masowo zapadają na niedobór jodu, a lekarze zamiast zlecić uzupełnienie - uzależniają ich od sztucznych hormonów.

Więcej jest na ten temat tutaj:

http://articles.mercola.com/sites/articles/archive/2003/03/01/hypothyroidism-part-two.aspx

Szczególnie istotny może być fragment o stresie - wg Mercoli tarczyca często przestaje prawidłowo pracować na skutek reakcji na stres, próbując skorygować niewłaściwą pracę nadnerczy.

Tarczycę zasadniczo usuwa się po to, żeby pacjenta uzależnić od lekarzy, żeby do końca życia już musiał pieniądze w zębach przynosić. W 9 przypadkach na 10 taka tarczyca jest do uratowania, ba, to uratowanie to dosłownie parę tygodni uzupełniania kilku pierwiastków i witamin, z jednoczesnym usuwaniem z organizmu metali ciężkich, fluoru i innych syfów. No ale po co to robić, lepiej człowieka postraszyć "wytniemy bo raka dostaniesz!!11" - i jest zapewnione źródło zysków na następne kilkadziesiąt lat.

Po usunięciu tarczycy jest się niestety w szponach korporacji farmaceutycznych, zdanym na ich łaskę i niełaskę, ale jod wtedy też powinno się uzupełniać, ze względu na jego działania pozatarczycowe, podobnie jak powinno się uzupełniać selen - jest on używany do przemian hormonów tarczycy poza tym gruczołem.

Proponowałabym poszukać lekarza, który na poważne zajmie się Tobą, a nie bezradnie będzie rozkładał ręce.

normy sa zawyzane lub zanizane w zaleznosci od tego czy da sie na to przepisac jakis lek.

Nie wydaje mi się, aby można było naprawiać ciało zaczynając od ducha.

Jak rozsypało mi się kolano trafiłem do świetnego chirurga.

Miałem wypadek wiele lat temu.

Wielu z Was uważa, że brokuł i marchewka to dobre źródło części zamiennych dla chorującego, zwierzęcego organizmu. Nie będę z tym polemizował. Jeśli ktoś jest zdrowy - niech sobie to je.

Homorek, radzicie Jagabadze po swojemu. Skąd wiesz, że dieta wegetariaska jej pomoże? Może pogorszy się jej stan zdrowia?

A na kolano to faktycznie: zupa na kościach i galaretki z nóżek wieprzowych, zgodnie z zasadą - jedz to co ci choruje.
Jakieś wieprzowe nerki też można kupić u rzeźnika. Sposób przygotowania jest tylko bardziej pracochłonny.

o matko, co się z tym światem porobiło ;)
Normalnie jazda bez trzmanki
homorek - mówiłam Ci, szkoda sie w ogóle wysilać.

Jestem ciekawa ile macie lat Indi, Ariessa, Femina i czy takie mądre rady jak mnie dajecie same w stosunku do siebie stosujecie? Czy nie brałyście i nie bierzecie leków czy ziół, czy się nie leczycie, czy macie spokuj wewnętrzny?