Tangerine pisze:
Wiadomo coś na temat prac poszukiwawczych w Polsce?
W latach dziewięćdziesiątych takie prace eksploracyjne prowadzili : Jan Pająk i Kazimierz Pańszczyk.
Poniższe informacje pochodzą z ich traktatu
"Tunele NOL spod Babiej Góry"(
pdf :
http://www.megaupload.com/?d=DY5BCNWV)
Szkicowa mapa Babiej Góry, pokazujące najważniejsze punkty. Sporządzono ją w styczniu 1998 roku. Miejsca oznaczone a, b, c, d,
przedstawiają symetrycznie rozmieszczone punkty w których w dawnych czasach
prowadzone były poszukiwania o niedefiniowalnym obecnie celu. Rozmieszczone na mapie
punkty formują się w figurę geometryczną rombu albo typowej "bramy". Punkty te
reprezentują następujące miejsca w terenie:
(a) Złota Studnia (stara nazwa "Niedźwiedzia Dziura"). Jest ona położona obok
Świstowych Skałek, t.j. około 1418 m n.p.m.
(b) Słowikowa Studnia (stara nazwa "Zbójnickie Groty"). Jest ona położona w
Zbójeckim Wąwozie (dawna nazwa "Urwisty Wąwóz") na Izdebczyskach, wysokość około
1412 m n.p.m.
(c) Kuchyń (stare nazwy "Diabla Kuchnia", "Kuchynia"). Znajduje się na wysokości
około 1450 m n.p.m.
(d) Orawskie Piwnice. Są to najwyżej położone rozpadliny na Babiej Górze,
dochodzące do kopuły Diablaka, t.j. na wysokość około 1680 m n.p.m.
Na mapie tej pokazano też najprawdopodobniejszy przebieg szklistego tunelu UFO
(patrz dwie równoległe linie przerywane) zaczynającego się w okolicach Diablaka i
wiodącego w dół najpierw ku kościołowi w Rabczycach i potem ku Orawskiemu Podzamczu
na Słowacji (sumarycznie pokrywającego odległość około 35 km, t.j. około 28 km Orawski
Podzamok - Rabczyce, oraz około 7 km Rabczyce - Diablak). Już poznane wejście do
niego znajdowało się powyżej źródła Głodnej Wody na zachód tuż przy granicy lub kilka
metrów za nią, na wysokości około 1666 m n.p.m. (czyżby znów "diabelska cyfra" 666).
Położenie tego wejścia pokazano na rysunku C5. Ciekawe, że przedłużenie przebiegu tego
tunelu wypadałoby w górnej partii tzw. Szerokiego Żlebu.
Widok masywu Babiej Góry od południa (Orawy).Przygotowano go w styczniu 1998 roku.
Dwoma równoległymi liniami przerywanymi zaznaczono przebieg już
zidentyfikowanego odcinka tunelu UFO. Miejsca oznaczone a, b, c, d, reprezentują obszary
intensywnych niegdyś poszukiwań. Z miejscami tymi wiąże się też cały szereg starych
legend. Ich rozmieszczenie formują się w figurę geometryczną rombu albo typowej "bramy".
Miejsca te to:
(a) Złota Studnia (stara nazwa "Niedźwiedzia Dziura"). Jest ona położona obok
Świstowych Skałek, t.j. około 1418 m n.p.m. Odkryta została w 1922 roku przez Z.
Stieberga.
(b) Słowikowa Studnia (stara nazwa "Zbójnickie Groty"). Jest ona położona w
Zbójeckim Wąwozie (dawna nazwa "Urwisty Wąwóz") na Izdebczyskach, wysokość około
1412 m n.p.m. Odkrył ją w 1925 roku Władysław Midowicz. Najstarsza wyryta w niej data
według Midowicza wskazywała 1643 rok. Niestety strop uległ zawaleniu i obecnie data ta
jest niedostępna. Najstarsza z dat widocznych do dnia dziejszego to 1865, przy czym jej
cyfra 8 wygląda jakby poprawiona została z 6, czyli może oznaczać 1665 rok.
(c) Kuchyń (stare nazwy "Diabla Kuchnia", "Kuchynia"). Znajduje się na wysokości
około 1450 m n.p.m. Miejsce niewystępującej już dzisiaj groty czy też rozpadliny, która
uległa zawaleniu. Według przekazów starych wolarzy bydło nie chciało się kłaść na ziemi w
tym miejscu (na nocleg). Tutaj mają być ukryte legendarne skarby pilnowane przez
babiogórskie stwory. Inne podania mówią, iż dawno temu spod ziemi wydobywały się tutaj
dymy, stąd najprawdopodobniej wywodzi się nazwa tego miejsca ("Kuchyń" od kuchni w
której gotują diaby).
(d) Orawskie Piwnice. Są to najwyżej położone rozpadliny na Babiej Górze,
dochodzące do kopuły Diablaka, t.j. na wysokość około 1680 m n.p.m. Ciągną się one w
głąb zbocza. Ze wzgędu na ciasne wejścia nigdy nie były eksplorowane. To właśnie tutaj
według niektórych ma znajdować się diabelski chodnik (szklisty tunel UFO) wykorzystywany
niegdyś przez babiogórskich zbójników.
Przebieg tunelu UFO z masywu Babiej Góry.Mapkę tą przygotowano w kwietniu 1998 roku.
Grubą czarną linią połączono na niej miejsca o których obecnie wiadomo, że
przebiegał pod nimi szklisty tunel UFO. Zaczynał się on w okolicach Diablaka i zbiegał w
dół do Rabczyc, a potem ku Orawskiemu Podzamczu na Słowacji. Sumarycznie pokrywał
więc odległość około 35 km, t.j. około 28 km Orawski Podzamok - Rabczyce, oraz około 7
km Rabczyce - Diablak. Już poznane wejścia do niego znajdowały się powyżej źródła
Głodnej Wody na zachód tuż przy granicy państwa, na wysokości około 1666 m n.p.m.,
oraz przy kościele w Rabczycach. Przybliżone położenie wejścia koło Głodnej Wody
pokazano na rysunku C5. W chwili obecnej nie jest jednak wiadomo czy był to jeden i ten
sam tunel południkowy, czy też cały system tuneli UFO przebiegających południkowo i
równoleżnikowo i łączących się nawzajem ze sobą. Przykładowo z opisów jego kształtu
podanych przez obecnego księdza kościoła w Rabczycach wynikałoby, że pod kościółkiem
w Rabczycach przebiegał tunel równoleżnikowy a nie południkowy. Wszakże tylko tunel
równoleżnikowy ma kształt z grubsza trójkątny (albo górnej połowy zarysu spodka) - tak jak
go ksiądz opisywał.
Oczywiście należy przyjmować, że niezależnie od już zidentyfikowanego odcinka
tunelu pokazanego na tej mapce, pod Babią Górą ukrywają się jeszcze inne tunele UFO,
które albo stanowią jego odgałęzienie, albo też istnieją zupełnie niezależnie od niego.
Przykładowo pokazany tutaj tunel przebiega relatywnie daleko od "Mokrego Stawu". Nie
mógłby więc być odpowiedzialny za utrwalone w starych legendach i kronikach zjawiska
występujące w tym niewielkim jeziorku, takie jak falowanie oraz wylewanie się i wypukłość
jego wody, wymywanie bursztynu przez wodę tego stawu, czy raportowane w dawnych
czasach istnienie w jego dnie pieczary w której "wieją wiatry". Dotychczas zgromadzone
potwierdzenia na jego temat nie dokumentują też jego przebiegu pod Izdebczyskami,
tymczasem zgodnie z legendami do Izdebczysk dawało się dotrzeć idąc wyłącznie tunelami.
Szkic okolic schroniska Beskidenverein (Leśnik) ukazujący położenie byłego wejścia do tunelu spod Babiej Góry.Przygotowano go w marcu 1999 roku.
Najprawdopodobniejsze położenie wejścia do tunelu oznaczono jako małe kwadratowe
obszary zakratkowane oraz zakreskowane.
Znaczenie poszczególnych punktów orientacyjnych: 1 - Nowy pomnik na Diablaku
(Jana Pawła II), 2 - Stary pomnik z 1782 roku, 3 - symboliczny grób Słowaka (dziś słabo
widoczny), 4 - stary niemiecki szlak, 5 - duży płaski kamień (dobry punkt orientacyjny), 6 -
ruiny schroniska BV czyli Beskidenverein albo Leśnik (1616 m n.p.m.), kwadrat
zakratkowany - miejsce lokacyjne wejścia do tunelu według Jana Bandyka, kwadracik
zakreskowany - miejsce lokacyjne według Pawła Świetlaka ("Dziadka").
Niniejsza mapka została przygotowana jako materiał wyjściowy dla dokonywania w
przyszłości dalszych poszukiwań lokalizacyjnych wszelkimi dostępnymi nam metodami. W
przypadku gdyby w rezultacie takich poszukiwań któremuś z czytelników udało się ustalić
przypuszczalne położenie byłego wejścia do poszukiwanego tunelu z wyższą niż pokazana
tutaj dokładnością, wówczas autorzy apelowaliby o narysowanie możliwie szczegółowej
mapki lokalizacyjnej precyzyjnie wskazującej położenie tego wejścia (np. oznaczającej
wejście jako punkt skrzyżowania się kilku linii prostych z których każda przechodziłaby
przez jakieś dwa dobrze widoczne z owego miejsca obiekty orientacyjne) i udostępnienie
swego szkicu autorom dla dalszego zaawansowywania prac nad odnalezieniem
opisywanego tutaj tunelu UFO.
Przekrój masywu Babiej Góry, ukazujący najprawdopodobniejszy przebieg poszukiwanego tunelu UFO.Przygotowano go w kwietniu 1998 roku. Przebieg ten
odtworzono na podstawie dotychczas zgromadzonych danych jak krążące w tym rejonie
stare opowieści oraz zeznania osób które usiłowały do niego wejść. Całkowita długość
odcinka tunelu już potwierdzonego w istniejących opowieściach wynosiłaby około 35
kilometrów. Rozciągałby się on od okolic Diablaka, poprzez kościół w Rabczycach, aż po
Orawskie Podzamcze - patrz też rysunek C3. Oczywiście długość ta może być znacznie
większa, tyle że z powodu braku w dawnych czasach odpowiedniego sprzętu do eksploracji
jaskiń, szczególnie niezawodnego źródła światła, najprawdopodobniej nikt kto mógłby
przekazać poźniej informacje o jego przebiegu nie zdołał przejść poza Orawskie
Podzamcze.
(Góra) Przekrój pionowy Babiej Góry w płaszczyźnie południkowej, pokazujący
najprawdopodobniejsze zagłębienie i połączenia z powierzchnią dotychczas już
zidentyfikowanego odcinka tunelu południkowego.
(Dół) Widok z góry na Babią Górę, pokazujący przebieg już zidentyfikowanego
odcinka południowego tunelu UFO, którego przebieg idący od kościoła z Rabczyc, poprzez
Diabelską Kuchnię nacelowany byłby dokładnie na górną partię Szerokiego Żlebu (gdzie,
zgodnie z hipotezą Pana Pańszczyka, kiedyś znajdował się jego wylot). Warto przy tym
zwrócić uwagę, że jeśli tunel ten faktycznie wypalony został przez UFO typu K7, tak jak na
to zdają się wskazywać wymiary Szerokiego Żlebu, wówczas byłby on ogromnie
spektakularny jako że jego średnica przekraczałaby D=70.22 metrów.
Słowikowa Studnia w Zbójeckim Wąwozie (Izdebczyska).Narysowano ją w
styczniu 1998 roku. Rysunek ten ukazuje naturalny kształt owej rozpadliny z domniemaną
studnią w której Władysław Midowicz natrafił w 1925 roku na szczątki prowizorycznego
stemplowania. Cały rejon Izdebczysk usiany jest rowami rozpadlinowymi z których największy
i najgłębszy nosi nazwę Zbójeckiego Wąwozu (stara nazwa "Urwisty Wąwóz"). Ku północy
zbocze wąwozu opada i znajdują się tam jeszcze dwie mniejsze rozpadliny. Po nich zbocze
przechodzi w urwisty brzeg kamiennych głazów na których kończą się Izdebczyska. Nazwa
Izdebczysk wywodzi się najprawdopodobniej od słowa "izba" lub "izbiska", gdzie w
naturalnych rowach mieli niegdyś znajdować schronienie babiogórscy zbójnicy.
(Góra) Pionowy przekrój Słowikowej Studni w płaszczyźnie północ-południe. Jodła
pokazana po lewej stronie tej studni w 1998 roku miała około 8 metrów wysokości.
Interesującym zjawiskiem jest, że przed tą studnią zbocze jest płaskie, natomiast ku północy
tuż za jej krawędzią zaczyna ono raptownie opadać pod kątem około 70 stopni. Może to
wyjaśniać mechanizm naturalnego uformowania tej studni poprzez wyzwolenie się
naprężeń krawędziowych. Oczywiście fakt jej naturalnego pochodzenia nie wyklucza, że
któraś ze szczelin w czasach poprzedzających jej zawalenie łączyła się z ewentualnym
szklistym tunelem UFO, jeśli takowy przebiegał w jej pobliżu.
(Dół) Fragment Zbójeckiego Wąwozu pokazany w widoku z zachodu na wschód.
Symbole I, II, III, oznaczają rozmieszczenie starych znaków wykonanych przez nieznanych
"poszukiwaczy skarbów". Symbol IV oznacza dzisiaj już zawalone wejście do Słowikowej
Studni. Być może że właśnie owo wejście prowadziło z Izdebczysk do tunelu UFO.
Rozmieszczenie i treść znaków na ścianach Słowikowej Studni.Udokumentowano w styczniu 1998 roku. Symbole I, II, II oznaczają położenie
poszczególnych grup starych znaków wyrytych na ścianach tej studni. Zestawienie znaków
zawartych w tych grupach podano pod rysunkiem. Znaczenie może tutaj posiadać fakt, że
podobne znaki wspominane też są w opowieści Wincentego. Symbol IV oznacza wejście do
Słowikowej Studni, obecnie już zawalone.
Ciekawostką pokazanych tutaj znaków jest, że w chwili obecnej znajdują się one w
konfiguracji zupełnie poprzestawianej w stosunku do ich opisów z 1925 roku
udokumentowanych przez ich odkrywcę, Władysława Midowicza (patrz [2C]), oraz w 1955
roku przez Adama Łajczaka (patrz [3C]). Warto przy tym odnotować, że aż dwóch dawnych
autorów, całkowicie niezależnie od siebie, udokumentowało położenia tych znaków w innej
konfiguracji niż istnieją one dzisiaj, a jednocześnie we wzajemnej zgodności do siebie. Obaj
ci autorzy twierdzą przy tym, że znaki te odrysowywało w terenie. Oczywiście obecne
poprzestawianie znaków można tłumaczyć racjonalnie za pomocą zwykłego błędu
popełnionego przez Midowicza podczas ich odrysowywania, który to błąd został później
skopiowany przez drugiego z autorów (Łajczaka). Niemniej tłumaczenie to jest raczej mało
prawdopodobne. Stąd ów fakt dziwnego poprzestawiania znaków korci do formowania
zupełnie innych interpretacji, jedna z których omówiona została w podrozdziale D2.
Uwagę należy zwrócić na niewielki herb u dołu znaków z grupy III któremu
towarzyszy data 1665 przerobiona potem na 1865. Według Midowicza znak ten to "kotlik",
podczas gdy Pan Pańszczyk twierdzi iż jest on tym samym herbem rodowym rodziny
zbójeckiej Klimowskich który widnieje na tablicy z 1813 roku w kościele Rabczyńskim.
Wiadomo że Klimowscy zbójowali do około 1668 roku. Oni więc byli tymi zbójcami którzy
korzystali z tunelu. Powyższy symbol zapewne jest więc "drogowskazem" oznaczającym
wejście do tuneli łączących Zbójecki Wąwóz z Rabczycami, a także dowodem
sugerującym, że do szklistych tuneli UFO wchodziło się kiedyś m.in. i poprzez Słowikową
Studnię.
Położenie i przebieg kanału wytopionego w śniegu jaki zaobserwowany
został podczas zimowej wyprawy na Babią Górę w niedzielę, dnia 14 marca 1999
roku. Udokumentowano w sierpniu 1999 roku.Z przebiegu owego kanału wnioskować można że jego wytopienie wyjaśnić się daje
następującym mechanizmem. Pierwszy opad śniegu na Babiej Górze utworzył warstwę
jaka odzwierciedlała zarys zbocza, a jaka stwardniała. Następnie drugi opad utworzył
przylegającą do niej cienką drugą warstwę, jakiej górna powierzchnia stawardniała. Potem
dopiero śnieg został nawiany i utworzył ogromny korek jaki zakrył całą szerokość rowu. Z
małej szczelinki w skale ulatywało ciepłe powietrze wydobywające się z wnętrza
przebiegającego pod tym miejscem tunelu UFO, jakie było w stanie przebijać się ku
powierzchni tylko wzdłuż obu pierwszych stwardniałych warstewek śniegu. Po pewnym
czasie powietrze to wytopiło w śniegu kanał.
Ilustrowany tutaj kanał wytopiła więc strużka ciepłego powietrza jaka ulatniała się
spod ziemi i jaka potem rozprzestrzeniała się wzdłuż owych dwóch pierwszych warstw
opadłego i następnie stwardniałego warstwowo śniegu. To zaś oznacza, że gdzieś pod
miejscem w którym kanał ten został wytopiony, istnieje jakaś szczelina jaka łączy się z
sufitem gromadzącego ciepłe powietrze punktu nawrotnego (garbu) podziemnego tunelu
UFO. Niestety z rozmiarów wytopionego otworu wynika że szczelina ta jest bardzo mała i
nawet gdyby została znaleziona zapewne jedynie mysz mogła by się przez nią wślizgnąć
do tunelu. Niemniej ciągle ma ona znaczenie dowodowe, bowiem ujawnia że gdzieś pod
owym miejscem przebiega (i nawraca w dół) jeden z wspinających się ku górze tuneli UFO.
To z kolei być może umożliwi kiedyś odkrycie ulotu powietrza z owego tunelu UFO jakimś
urządzeniem analizy jonowej, lub nawet zwykłym czułym nosem (wszakże ulatujące
powietrze latem powinno śmierdzieć). Ponadto, jeśli w międzyczasie szczelina owa nie
ulegnie zawaleniu, wówczas następnej zimy wytopiony w tym miejscu powinien zostać
podobny kanał w śniegu.
Szkicowa mapa Babiej Góry, pokazujące hipotetyczny przebieg tuneli UFO.Przygotowano ją w kwietniu 1998 roku. Dwie linie ciągłe krzyżujące się nawzajem w
punkcie "K" ukazują wydedukowany przebieg południkowego i równoleżnikowego tunelu
UFO. Punkt ich skrzyżowania "K" reprezentuje miejsce gdzie prawdopodobnie znajduje się
podziemna komora rozgałęźna. Podwójną linią przerywaną oznaczono odcinek tunelu
południkowego jakiego przebieg został już potwierdzony faktami ustalonymi przez Pana
Pańszczyka. Kąt nachylenia tego już potwierdzonego odcinka tunelu UFO, ustalony na
podstawie położenia jakie na tej mapie zajmowałby kościół w Rabczycach, jest niezwykle
istotny bowiem decyduje on o dokładności z jaką przewidywany może zostać dalszy
przebieg tunelu południkowego, a także położenie komory rozgałęźnej.
Przy wykreślaniu powyższych hipotetycznych przebiegów tuneli UFO przyjęto sporo
założeń upraszczających, które wyjaśnione zostały w rozdziale D, jak np. że wszystkie
tunele przebiegają po liniach prostych. Oczywiście założenia te wcale nie muszą być
wypełnione w rzeczywistości, jako że UFO wypalające tunele mają zdolność do dowolnego
manewrowania. Stąd jest też możliwe, że rzeczywisty przebieg tuneli UFO odbiega od
pokazanego tutaj przebiegu hipotetycznego, lub że niezależnie od tuneli tu pokazanych
istnieją pod Babią Górą jeszcze inne tunele UFO.
"W czasie jak budowano nowy kościół (1715 rok) ktoś nocą walił świeżo wybudowane mury.
Posypano podłogę mąką aby ten ktoś pozostawił ślady. I co się okazało, ślady były, tyle że
były to odciski kopyt. Nie było wątpliwości, że taki ślad mógł pozostawić jedynie diabeł.
Zastawiono więc sieci i schwytano winowajcę (diabła). Wówczas to diabeł oznajmił, że jak
zaprowadzą go do tunelu, to wynagrodzi ich złotem. Pokusili się wszyscy i postanowili
zawieść diabła do tunelu. Ten zaś wszystkich wciągnął w mroczny labirynt i oświadczył że
nic nie dostaną i nigdy już nie ujrzą światła dziennego. Wówczas to nieszczęśnicy zaczęli
błagać diabła o litość, że zrobią co tylko zechce, byle ich wypuścił. Diabeł po namyśle
postanowił, że wypuści wszystkich jeśli mu przyrzekną, że po zbudowaniu kościoła zajmie
w nim należne mu miejsce - t.j. najwyżej. I tak też się stało, widoczna figurka jest
umieszczona nad amboną ponad wszystkimi świętymi. Jak diabeł wypuścił pozostałych
zakładników wyrzeźbiono figurkę Archanioła Gabriela i osadzono ją na grzbiecie diabła
przykuwając go łańcuchem."
Rzeźba głowy i rąk diabła znajdująca się w kościele w Rabczycach (Słowacja).Pokazaną tu fotografię wykonał Kazimierz Pańszczyk dnia 11 kwietnia 1998
roku o godzinie 13. Diabeł z Rabczyc jest jedną z dwóch znanych mi rzeźb z naszej części
świata starających się oddać podobiznę tej istoty (druga płaskorzeźba diabła znajduje się
na Zamku Wysokim w Malborku, przy wejściu do krzyżackich ubikacji). Rzeźba dziabła z
Rabczyc pokazuje tylko jego głowę (około 30 cm wysokości) i rozłożone ręce (120 cm
szerokości), co ma symbolizować, że wyłania się on spod ziemi. Jedna z jego
wyciągniętych rąk wskazuje na ołtarz - być może iż ukryta tam została jakaś związana z
nim tajemnica, np. zamurowane dawne wejście do tunelu UFO. Figura wyrzeźbiona została
przez nieznanego artystę w drewnie lipowym prawdopodobnie około 1720 roku i
umieszczona nad amboną jakieś 5-6 metrów nad posadzką. W przypadku pobytu w pobliżu
Rabczyc, gorąco rekomenduje się oglądnięcie tej rzeźby z uwagi na jej ogromną rzadkość,
symboliczną wymowę, oraz znaczenie dla Babiej Góry i badań UFO. Wprawdzie pod
hasłem "Devil" na stronie 37 w [3I6.1] "The Encyclopedia Americana", Volume 9, Grolier
Incorporated, 1993, ISBN 0-7172-0124-4 (set), podane jest, że rzeźby diabła znajdują się
jeszcze w czterech innych budowlach kościelnych na świecie, mianowicie w Katedrach
Notre Dame w Paryżu oraz Katedrach w Autun, Chartres, i Vézelay, jednak Polakom raczej
trudno byłoby do nich dotrzeć i je oglądnąć.
(a) Rysunek diabła z Rabczyc, wykonany przez Kazimierza Pańszczyka. Ma on dać
czytelnikowi generalne pojęcie wyglądu owej rzeźby. Sporządzony on został z pamięci już
w domu, a nie dokumentacyjnie skopiowany ze zdjęcia czy wiernie odrysowany podczas
patrzenia na tą figurę. Stąd wiele jego szczegółów jest zapewne niezgodnych z oryginałem.
(b) Fotografia całej ambony w kościele z Rabczyc z diabłem na jej wierzchu który
lewą ręką wskazuje na ołtarz.
(c) Powiększenie twarzy diabła wykonane dla fotografii z części (b). Warto zwrócić
uwagę na jego charakterystyczne szpiczaste (psie) uszy oraz wystające kości policzkowe.
(d) Płaskorzeźba diabła z Zamku Wysokiego w Malborku, wykonanego jako element
architektoniczny "służka" (po angielsku "corbel"). Pochodzi z czasów średniowiecza, zaś
pokazana na niej istota ma mniej niż 25 cm wysokości.